مناطقی از سیارات خشن برای زندگی، ممکن است بتوانند حیات را در خود جای بدهند - وبلاگ هم نفس

به گزارش وبلاگ هم نفس، زمین، در حال حاضر، تنها شانس ما برای زندگی است. ممکن است در جایی دیگر در کهکشان بزرگ و وسیع زندگی یا کره قابل حیات وجود داشته باشد، اما فعلا همین زمین را داریم.

مشکل این است که ما هیچ چیزی در بیرون پیدا ننموده ایم که دقیقاً شبیه سیاره خودمان باشد: میزان و ترکیب اش یکسان باشد، دقیقاً در فاصله مناسب از ستاره اش باشد تا شرایط دمایی مناسب داشته باشد.

بیشتر 5300 سیاره ای که تا به امروز پیدا نموده ایم، در واقع بسیار نزدیک تر به ستاره های میزبان خود هستند تا زمین به خورشید. به خاطر این نزدیکی، آن ها نه تنها گرم هستند، بلکه به صورت جزر و مدی در جای خود قفل می شوند. این بدان معناست که یک طرف غالبا رو به ستاره است و در روشنایی دائمی روز پخته می گردد و طرف دیگر همیشهدر شب یخبندانی است.

یک مقاله نو نشان می دهد منطقه نازکی که در آن شب سیاره به روز می رسد، ممکن است برای زندگی مناسب باشد.

آنا لوبو، ژئوفیزیکدان از دانشگاه کالیفرنیا ارواین می گوید : شما سیاره ای می خواهید که در نقطه شیرین و دمای مناسب برای داشتن آب مایع باشد.

اما سیاره ای پیدا می کنید که یک سویش گرم و یک سمتش شب یخبندان است. یخچال های طبیعی بزرگ در سمت شب ممکن است وجود داشته باشد.

جستجوی ما برای سیارات فراخورشیدی به علت محدودیت های فناوری مشکل است. با این تکنیک ها بیشتر سیاره هایی پیدا می شوند که نزدیک ستاره شان هستند و در کمتر از 100 روز به دور آن می چرخند .

اگر فقط به ستارگانی مانند خورشید نگاه می کردیم، ممکن بود اصلا هیچ سیاره سکونت پذیری پیدا نکنیم. با این حال بیشتر ستارگان کهکشان کوتوله های قرمز هستند. کوچکتر، کم نورتر و بسیار سردتر از ستاره خودمان. پس منطقه قابل سکونت می تواند کمی نزدیک تر باشد و مشکل قفل شدن جزر و مدی کمتر باشد.

لوبو و همکارانش برای معین اینکه آیا چنین دنیاهایی قابل سکونت هستند یا نه، از نرم افزار مدل سازی آب و هوای اصلاح شده که معمولاً برای زمین استفاده می گردد، استفاده کردند.

کوشش های قبلی برای معین قابلیت سکونت پذیری سیارات فراخورشیدی به شدت بر روی دنیا های غنی از آب متمرکز شده بودند.

اما شاید بهتر است روی سیارات محدودتر از آب هم کار کنیم که با وجود نداشتن اقیانوس های گسترده، می توانند دریاچه ها یا دیگر آب های مایع کوچک تر داشته باشند.

جالب است که آب بیشتر سیارات نزدیک به خوردشید خود را غیرقابل سکونت می نماید. چون برهم کنش این سایره با ستاره، جو را پر از بخار می نماید که می تواند کل سیاره فراخورشیدی را در بر بگیرد و اثرات گلخانه ای خفه نماینده ای ایجاد کند.

با این حال، اگر سیاره فراخورشیدی زمین زیادی داشته باشد، آنگاه سیاره قابل سکونت تر می گردد. یخ های یخچال های شبانه می توانند با بالا رفتن دما از نقطه صفر، ذوب شوند و یک کمربند قابل سکونت در سیاره ایجاد نمایند.

نتیجه اینکه ما به باید به سیارات متفاوتی که آب کمتر دارند هم توجه کنیم. این سیارات به طوری که شرح داده شد ممکن است یک سمت پوشیده از یخ و یک سمت ذوب شده و یک منطقه باریک قابل سکونت داشته باشند و در مجموع شبیه کره چشم باشند.

تحقیقات این تیم در مجله Astrophysical منتشر شده.