کشاورز مدرسه نرفته ای که راز عجیب دانه های برف را آشکار کرد!، عکس
به گزارش وبلاگ هم نفس، فرادید نوشت: احتمالا این واقعیت را شنیده اید که حتی دو دانۀ برف هم شکل یکسانی ندارند و هر کدام از آن ها طرح منحصر به فرد خودش را دارد. اما احتمالا نمی دانید چه کسی اولین بار این موضوع را کشف کرد.
اعتبار کشف این واقعیت عجیب و مجذوب نماینده را باید متعلق به شخصی به نام ویلسون بنتلی بدانیم؛ یک کشاورز اهل شهر جریکو در استان ورمونت آمریکا که در سال 1885 تبدیل به نخستین کسی شد که توانسته با موفقیت از بلورهای منفرد برف عکاسی کند؛ یعنی همان قطعات یخی که در کنار هم دانه های برف را می سازند.
بنتلی بعد از سال ها آزمون و خطا به این مهارت دست پیدا کرد که جزئیات ظریف بلورهای برف را با استفاده از دوربینی که به میکروسکوپ متصل نموده بود در عکس هایش نشان بدهد. او در طول عمرش بیش از 5 هزار عکس از این گل های برفی تهیه کرد و در تمام این مدت هرگز دو تصویر یکسان ندید. عکس های او هنوز هم بعد از گذشت این همه سال مسحور نماینده اند.
هر بلور برف یک ساختار شش وجهی یا شش گوشه دارد اما در عین حال تک تک آن ها با یکدیگر تفاوت دارند زیرا هرکدام از آن ها در مسیر مخصوص و منحصر به فرد خودش از آسمان می بارد و در این مسیر خاص شرایط جوی متفاوتی را نسبت به سایر دانه ها تجربه می نماید (ولو این که این تفاوت بسیار اندک باشد).
برخی از بازوها یا گوشه های این بلورها ممکن است کمی بلندتر و باریک تر باشند و برخی دیگر ممکن است کوتاه و تخت به نظر برسند. برخی وقت ها هم حالتی بین این ها اتفاق می افتد. همین امکان های مختلف می توانند شمار بی نهایتی از اشکال متفاوت را ایجاد نمایند.
بنتلی در سال 1925 گفت: من به وسیله مشاهداتم به وسیلۀ میکروسکوپ دریافتم که دانه های برف معجزه ای در زیبایی هستند؛ باعث شرم بود که ما این زیبایی را نبینیم و ستایشش نکنیم. هر بلور برف یک شاهکار در طراحی است و هیچکدام از این طراحی ها دو بار تکرار نمی گردد. وقتی یک دانۀ برف ذوب می گردد، آن طرح منحصر به فرد برای همواره ناپدید می گردد و آن همه زیبایی بدون اینکه ردپایی از خودش به جا بگذارد از دست می رود.
سو ریچاردسون، نوۀ برادرزادۀ بنتلی که رئیس انجمن تاریخ جریکو نیز هست دربارۀ او می گوید: او فکر یک دانشمند و روح یک شاعر را داشت. این را در نوشته هایش هم می توانید ببینید. او یادداشت های مفصلی دربارۀ هر کدام از عکس هایی که می گرفت می نوشت. او هیچ وقت آموزش رسمی ندیده بود و فقط در خانه پیش مادرش که معلم مدرسه بود درس خوانده بود. مادرش در 15 سالگی یک میکروسکوپ به او داد. بنتلی ابتدا حشرات، گل ها و سنگ ها را با میکروسکوپش نگاه می کرد اما اولین باری که یک دانۀ برف را نگاه کرد کاملا مجذوب آن شد.
بنتلی در سال 1931 در سن 66 سالگی از جهان رفت اما میراث او در عکس های شگفت انگیزش همچنان پابرجا به جای مانده است؛ عکس هایی که راه را برای چند نسل از عکاسان حوزۀ علم هموار نموده است. در اینجا تعدادی از این عکس ها را ملاحظه می کنید که به قول خود بنتلی طراحی های منحصر به فرد بلورهای زیبای برف را نشان می دهند.
227227
منبع: خبرآنلاین