درخواست خاص امیرکبیر از ناصرالدین شاه - وبلاگ هم نفس

به گزارش وبلاگ هم نفس، نقل است روزی امیرکبیر که از حیف ومیل سفره درباریان به تنگ آمده بود از شاه قاجاری می خواهد از ماست و خیار و نانی که رعیت سر سفره شان است، میل کند تا قدر غذا ها را بیشتر بداند. شاه نیز از سرآشپزش می خواهد ماست و خیار و نانی که رعیت می خورد برایش آماده کند. سرآشپزباشی هم دستور می دهد برای ناهار شاه یک من ماست پرچرب اعلاء، 2 من خیار نازک و قلمی ورامین، 3 کیلو مغز گردوی سفید بانه، یک من پیاز اعلای همدان، یک کیلو کشمش و مویز شاهانی، 3 من نان کنجدی دوآتشه و یک کیلو نعناع باغی و سبزی های بهاری آماده نمایند تا غذای فقیرانه شاه آماده گردد.

.. ناصرالدین شاه با امیرکبیر بر سر سفره نشست و یک شکم سیر ماست و خیاری که به اصطلاح رعیت می خوردند تناول کرد و رو به امیرکبیر گفت: پدرسوخته ها، رعایای ما چه غذا هایی می خوردند و ما بی خبر بودیم! هر کس نارضایتی کرد و کفرانِ نعمت گفت به چوب و فلک ببندینش!

شاید بد نباشد بدانید که ضرب المثل ماست ها را کیسه کردن در همین دوران قاجار و در خیابان مختاری امروز که زمانی بازار ماست فروشان در آن قرار داشت رواج پیدا کرد و حکایت جالبی هم دارد.

داریوش شهبازی در کتاب پرسه در دارالخلافه در خصوص این اصطلاح می نویسند: ... مختارالسلطنه مردی بسیار کاردان و با تدبیر بود و به محض رسیدن به تهران، اوضاع را در دست گرفت و گروهی را موظف کرد تا بر قیمت مواد خوراکی نظارت نمایند و جلو گران فروشی را بگیرند...

روزی مختارالسلطنه تصمیم گرفت که خودش قضیه را پیگیری کند. پس با لباس مبدل به لبنیات فروشی رفت. ماست فروش گفت: چه می خواهید؟

مختارالسلطنه گفت: ماست می خواهم.

ماست فروش با تردید نگاهی به مختارالسلطنه کرد و بعد پرسید چه جور ماستی می خواهید؟

مختارالسلطنه با تعجب پرسید؟ مگر چند جور ماست دارید؟

مرد گفت معلوم است که اهل تهران نیستید که چیزی نمی دانید! ما دو جور ماست داریم. یکی ماست معمولی و یکی هم ماست مختارالسلطنه.

مختارالسلطنه که حسابی حیرت نموده بود، پرسید: این ماست ها چه فرقی با هم دارند؟

ماست فروش گفت: این ماست نصفش آب است و ما آن را به قیمتی که مختارالسلطنه معین نموده است، می فروشیم.

مختارالسلطنه پرسید: حالا مردم عادی چطوری آن ماست را که شبیه دوغ است، می خورند.

ماست فروش گفت: ماست را داخل کیسه می ریزند و آویزانش می نمایند یک مدت که بماند، آبش خارج می گردد و ماست سفت می گردد.

مختارالسلطنه دستور داد او را آویزان نمایند و ماست های آبکی را در شلوار فروشنده بریزند و گفت: آن قدر بماند تا آب هایی که در ماست مردم ریخته از شلوارش بریزد.

منبع: همشهری